idealna dziewczyna dla ciebie. propozycja idealna dla ciebie. była dla ciebie idealna. idealna dla graczy. idealna dla dzieci. Jeśli kochasz długie i ekscytujące gry, ta gra jest idealna dla ciebie. If you love long and exciting gameplay, this game is perfect to you. Praca idealna dla Ciebie. This is your ideal job. Tłumaczenia w kontekście hasła "a perfect job for" z angielskiego na polski od Reverso Context: Sounds like a perfect job for you two. Jeśli myślisz, że coś takiego jak perfekcyjne CV nie istnieje, przeczytaj najpierw nasz przewodnik. Znajdziesz w nim wzór i 10 szablonów idealnego CV oraz porady, które pomogą Ci szybko przygotować taki dokument dla siebie. Idealne CV szybko stworzysz w kreatorze LiveCareer.pl. Zobacz dostosowane do standardów rekrutacji szablony CV i Praca z językiem angielskim – w serwisie Pracuj.pl↑ Tutaj znajdziesz atrakcyjne oferty pracy w Twoim mieście↑ Nie wahaj się i zaaplikuj na najbardziej interesującą ofertę↑ Idealna praca dla osób zorganizowanych. Wirtualny asystent nie różni się znacząco od klasycznego asystenta. Mnie to odpowiada. Jola. 2 lata temu. zgłoś do moderacji. 32. 9. Translations in context of "The perfect job" in English-Polish from Reverso Context: I know it's the perfect job for you. hLGQ2C. Stworzone pół wieku przed naszą erą klasyczne rozróżnienie typów osobowości zawdzięczamy Hipokratesowi. Choć od tamtej pory nauka zarówno w dziedzinie medycyny, jak i psychologii poszła daleko do przodu, wciąż posługujemy się podziałem na choleryków, sangwiników, melancholików i flegmatyków. Czy cechy przypisane każdemu z tych typów temperamentu mogą predysponować nas do konkretnych zawodów? Zmierzmy się z krótkim testem! 7 prac dla introwertyków Zdarza się, że firmy podczas procesu rekrutacji proszą pracowników o udział w testach osobowości. Dlaczego? To właśnie nasze naturalne predyspozycje i kompetencje mogą wpłynąć na wykonywanie niektórych zawodów – ułatwić je lub… utrudnić. I choć klasyczny podział na porywczych choleryków, sentymentalnych melancholików, powolnych flegmatyków i optymistycznych sangwiników można traktować z przymrużeniem oka, to warto zastanowić się, do którego z typów temperamentu jest nam najbliżej – także ze względu na naturalne predyspozycje do wykonywania różnych rodzajów pracy. Złe dopasowanie zawodu do posiadanego temperamentu może bowiem skutkować zawodowymi niepowodzeniami czy frustracjami. Energiczny sangwinik czy melancholik-perfekcjonista? Przetestuj się! z przymiotników najlepiej opisują twoje mocne strony? A) Towarzyski, inspirujący, kreatywny B) Samodzielny, pewny siebie, zdecydowany C) Analityczny, wrażliwy, dobrze zorganizowany D) Cierpliwy, taktowny, pomocny 2. Które z przymiotników najtrafniej opisują twoje słabości? A) Roztargniony, chaotyczny, gadatliwy B) Apodyktyczny, niecierpliwy, nietaktowny C) Wybredny, przewrażliwiony, krytyczny D) Niezdecydowany, leniwy, apatyczny 3. Jak możesz określić swoje zachowanie w relacjach społecznych? A) Stabilny emocjonalnie ekstrawertyk: lubię ludzi, dobrze czuję się w ich towarzystwie i z łatwością nawiązuję przyjaźnie B) Neurotyczny ekstrawertyk: dużo wymagam od innych, nie toleruję słabości, często wzbudzam respekt C) Neurotyczny introwertyk: ostrożnie dobieram przyjaciół, lubię słuchać innych i jestem lojalny D) Stabilny emocjonalnie introwertyk: jestem spokojny, nie lubię angażować się w spory – staram się być ich rozjemcą 4. W jaki sposób najlepiej odpoczywasz? A) Aktywnie, najlepiej na świeżym powietrzu, koniecznie w towarzystwie B) Ważna jest adrenalina i wyzwania – nawet w formie zabawy C) Wakacje pod gruszą z ulubioną książką są idealne D) Miejsce nie ma znaczenia – chętnie dostosuję się do planów grupy 5. Jaki typ pracy daje ci największą satysfakcję? A) Praca to dla mnie zabawa – każde wyzwanie daje mi satysfakcję, chętnie pracuję w zespole B) Jestem pracoholikiem, lubię kierować ludźmi i doprowadzać zadania do celu C) Lubię indywidualną pracę analityczną, wymagającą przemyśleń lub możliwość realizowania zdolności artystycznych D) Nie lubię zmian, za to cenię jasne określanie obowiązków, chętnie wybieram pracę, w której dominuje rutyna Większość odpowiedzi: A: Prawdopodobnie jesteś sangwinikiem – osobą z natury pogodną i otwartą, lubiącą ludzi. Doskonale sprawdzasz się jako nauczyciel, trener, przedstawiciel handlowy lub doradca, ale także aktor. Ponieważ wyjątkowo dobrze czujesz się wśród ludzi, trudno Ci odnaleźć się w zawodach wymagających monotonnej pracy samodzielnej – takich jak programista czy księgowy. B: Wygląda na to, że jesteś cholerykiem – osobą impulsywna i aktywną, dobrze czującą się na menedżerskich i kierowniczych stanowiskach. Choleryk to także urodzony sprzedawca, który lubi kontakt z ludźmi i potrafi przekonać ich do swoich racji. Jako osoba wyjątkowo aktywna, dobrze sprawdzisz się jako dziennikarz albo pracownik działów kreatywnych w reklamie czy marketingu. Trudno będzie Ci odnaleźć się w pracy bardzo powtarzalnej – wklepywanie faktur ani układanie książek w bibliotece nie jest dla Ciebie. C: No proszę, jesteś melancholikiem – powściągliwym i wrażliwym, bardzo skrupulatnym, który odnajduje się w zawodach, gdzie liczy się skupienie i drobiazgowość. Lubisz porządek i spokój. Będziesz więc doskonałym farmaceutą, bibliotekarzem czy księgowym. Możesz natomiast źle czuć się w zawodach wymagających improwizacji czy odrobiny szaleństwa np. animatorzy zabaw, szkoleniowcy czy copywriterzy. D: Najbliżej Ci do flegmatyka – jesteś cierpliwy i zdystansowany, okazujesz się świetnym dyplomatą, ale także psychologiem lub mediatorem. Dobrze odnajdziesz się w każdej pracy ze ściśle określonym zakresem obowiązków. Nie dla Ciebie zawód wymagający szybkiego podejmowania decyzji np. podczas zarządzania sytuacjami kryzysowymi. Po co nam wiedza o typach osobowości? Warto sprawdzić, czy Twój charakter ułatwia lub utrudnia wykonywaną pracę. Będzie to dla nas informacja nad jakimi aspektami charakteru warto popracować lub motywacja do… zmiany zawodu czy specjalizacji. Na to nigdy nie jest za późno! A jakim typem osobowości Wy jesteście? Narzędzia Atrakcyjny wybór foteli do gamingu a-info"> 28 czerwca 2022 Skip to content O MNIE O BLOGU KONTAKT START PROBLEMY Z PRACĄ PRZYGOTOWANIE ZMIAN ODKRYJ ZAWODOWE POWOŁANIE ZMIANA PRACY BLOG PRACUJemy Razem ŹRÓDŁA SPIS TREŚCI Co to właściwie znaczy „idealna praca” i dlaczego warto dobrze poznać samego siebie? Prawdopodobnie każdy z nas, dla kogo praca jest ważnym elementem życia, zadał sobie choć raz w życiu pytanie o to, jaka praca byłaby dla niego idealna. Ja zadałam sobie to pytanie wiele razy. Pojęcia w tym obszarze często są mylone. Dodatkowo ludzie mają skłonność do idealizowania rzeczywistości lub przeciwnie – do widzenia jej w czarnych barwach. Nie jest łatwo spojrzeć z dystansu na swoją sytuację. Może się okazać, że to, o czym marzymy i czego pragniemy, wcale nie musi być dla nas dobre. Trzeba siebie samego dobrze poznać, żeby wiedzieć, co wybrać. Jeśli nie wykonujemy pracy, do której „jesteśmy stworzeni”, nasi przełożeni najczęściej widzą, że nie mamy zapału. Z tego powodu nie do końca nam ufają i nie awansują tak szybko, jak byśmy tego pragnęli. Wielu szefów hołduje zasadzie, że lepszy pracownik, który niewiele umie, ale mu się bardzo chce, od takiego, który dużo umie, ale nie ma w nim entuzjazmu (sama tak uważam). Bo ten pierwszy szybko się nauczy, a z tego drugiego niewiele da się wykrzesać. Ponadto w pracy ważna jest komunikacja niewerbalna. Pracownicy znudzeni i wypaleni nie poprawiają atmosfery. Wręcz przeciwnie. Z drugiej strony entuzjazm również się udziela i podnosi chęć do pracy całego zespołu. Jak więc określić, co to jest idealna praca? Weźmy pod uwagę ile cech, umiejętności, zdolności i talentów (a także niezdolności i antytalentów) posiada każdy człowiek. Można by ich wypisać dziesiątki, a może setki. Nie tylko zdolności intelektualnych, ale również psychicznych i fizycznych. Teraz wyobraźmy sobie, że te talenty i zdolności mają różne rozmiary. Są talenty wielkie i przeciętne (można mieć wielki talent do śpiewania albo śpiewać całkiem zwyczajnie). Można też nie mieć w ogóle talentu do czegoś. W tym miejscu warto zaznaczyć, że pewne cechy czy zdolności można zdobyć. Ich brak nie musi stać na przeszkodzie w spełnieniu marzenia. Warto te cechy odgraniczyć od tych, które są wrodzone. Stwórzmy sobie teraz w wyobraźni macierz, w której umieścimy wszystkie nasze zdolności i niezdolności. Zrobi się z tego całkiem niezła baza danych o nas. A teraz pomyślmy, że w tej bazie są dziesiątki cech, które krzyżowo ze sobą współpracują. Usunięcie lub dodanie jednej cechy może spowodować, że zmieni się znacząco potencjalny zawodowy profil człowieka. Wierzę jednak, że każdy jest do czegoś uzdolniony i ma szansę stać się w tej dziedzinie wybitnym. Wierzę, że warto poznać swoje predyspozycje i talenty i z całych sił dążyć do ich rozwijania. O tym, jak wykonać analizę naszych predyspozycji, cech, zainteresowań, będę pisać w kolejnych wpisach. Teraz wypunktuję tylko trzy kwestie. Po pierwsze, idealna praca nie oznacza tylko jednego konkretnego zawodu. Według metod badania predyspozycji zawodowych, każdy z nas może wykonywać kilka a może nawet wiele zawodów, albo mówiąc bardziej precyzyjnie, może angażować się w kilka lub wiele aktywności, które będą miały pewne cechy wspólne. Badając samych siebie, możemy odkryć, jakich cech danego zawodu potrzebujemy, z jakimi czujemy się dobrze, a z jakimi niekomfortowo. Dla przykładu, niektóre osoby czują potrzebę bliskiego kontaktu z innymi ludźmi. Mają wrodzoną wrażliwość, otwartość i silny imperatyw, żeby pomagać innym. Takie osoby swoją aktywność powinny wybierać tak, aby pomoc i współdziałanie z innymi ludźmi odgrywały w niej kluczową rolę, ponieważ ten właśnie czynnik zdeterminuje ich poczucie spełnienia. Jedna osoba będzie pracować w istytucjach pomocy społecznej a inna zostanie burmistrzem, ale w obu przypadkach praca z ludźmi i dla ludzi będzie wpływać na wybór zawodu. Innym przykładem może być człowiek biznesu. Może on prowadzić wiele różnych przedsięwzięć, ale elementem wspólnym będzie jego rola jako przedsiębiorcy. Może on być jednocześnie świetnym sprzedawcą i mówcą motywacyjnym. Podobnie artysta malarz może być wspaniałym nauczycielem malarstwa. Po drugie, idealna praca może, a nawet powinna ewoluować. Wraz z rozwojem własnych umiejętności, wiedzy, w miarę zdobywania praktyki, oswajania się z różnymi sytuacjami, a także w miarę dojrzewania emocjonalnego i psychicznego, może nam się zmieniać nasz zawodowy profil. Dla przykładu – ktoś, kto przez lata był ekspertem w jakiejś dziedzinie, może w jakimś momencie zacząć rozwijać się naukowo, publikować i wykładać. Podobnie przedsiębiorcy mogą zająć się dodatkowo mentoringiem. Również ja, pracując na etacie, daję upust swoim pasjom pisząc tego bloga :) Tak więc idealna praca to nie jeden wyryty w kamieniu na wieki zawód. Jest to raczej jest to pewien obszar aktywności zawodowej, który pasuje do nas, czyli współgra z naszym zestawem wrodzonych talentów, nabytych umiejętności oraz pragnień i zainteresowań. Jeśli nie możemy go wykonywać od razu, powinniśmy do tego dążyć. A gdy już nam się uda, po jakimś czasie mogą pojawić się nowe inspiracje i nowe drogi rozwoju. Po trzecie, obojętnie na czym zarabiamy pieniądze, warto się dzielić z innymi. Wierzę, że ogromne poczucie spełnienia towarzyszy ludziom, gdy dzielą się z innymi: wiedzą, doświadczeniem, czasem czy pieniędzmi. Pomaganie, dzielenie się, służba innym są wdrukowane w nasze DNA. Dodają nam skrzydeł. Dają nam poczucie większego sensu w życiu. Podkreślę to raz jeszcze: aby odnaleźć swoje powołanie trzeba się dobrze poznać. Nie będzie to bardzo łatwe, raczej nie stanie się to w kilka minut czy godzin. Niektórym to może zająć tygodnie, innym miesiące. W dodatku zakorzenione w nas lęki i uprzedzenia mogą bardzo zamazywać ten obraz i utrudniać odkrycie naszego powołania. Jednak, kiedy już odkryjemy, kim jesteśmy, do jakiego rodzaju pracy jesteśmy predestynowani, wówczas będziemy mogli być sobą na tyle skutecznie, że pojawią się owoce :) W greckiej świątyni Apolla w Delfach napisane jest Poznaj samego siebie. Znana piosenkarka country Dolly Parton powiedziała coś więcej. W wolnym tłumaczeniu: Dowiedz się, kim jesteś, i celowo nim bądź (Find out who you are and do it on purpose). Nie wystarczy wiedzieć, kim się jest, trzeba jeszcze być tym kimś :) Przeczytaj kolejne wpisy o technikach odkrywania zawodowego powołania. Którą ofertę pracy wybrać utworzone przez | mar 27, 2018 | Coaching, doradztwo, Inspirujące historie, Nowości, Trudne sytuacje, Z życia firmy, Zarządzanie karierą Wyobraź sobie. Masz dwie kuszące oferty pracy i możesz wybrać jedną. Na którą się zdecydujesz? To dylemat, z którym wielokrotnie mieli do czynienia moi klienci i zwracali się do mnie o wsparcie w jego rozstrzygnięciu. Dostając po raz kolejny zapytanie o tą kwestie... Dlaczego pomagam szukać pracy dopasowanej do Ciebie? utworzone przez Izabella M. Wojtaszek | wrz 1, 2017 | Pomoc w ODKRYCIU pracy, Pomoc w ZDOBYCIU pracy, Praca marzeń, Z życia firmyWiesz, dlaczego pomagam ludziom szukać pracy dopasowanej do ich stylu życia, a nie tylko dopasowywać ich do pracy? Bo sama: Dzięki mojej pracy jestem do dyspozycji kiedy moje dziecko mnie potrzebuje. Było to szczególnie ważne w pierwszych latach życia i dalej, nawet... Czy wiesz, jaka praca jest dla ciebie idealna? Czy to, na czym zarabiasz pieniądze sprawia ci przyjemność? Czy masz świadomość własnych kompetencji? Czy wiesz, co może zadecydować o twoim sukcesie na rynku pracy? Czy uważasz, że twój obecny lub wymarzony zawód jest lub będzie dla ciebie optymalny? Nie dla wszystkich osób odpowiedzi na te pytania są oczywiste. Aby na nie odpowiedzieć, warto dać sobie czas na poznanie samego siebie i na początek znalezienie odpowiedzi na inne pytania: kim jestem, co chcę robić w życiu, jakie są moje pasje, jakie są moje wartości, co jest dla mnie ważne, co jest motorem mojego działania? Idealnym narzędziem umożliwiającym wywiązanie się z tego zadania jest program SPADOCHRON Richarda Nelsona Bollesa, który porównuje człowieka do kwiatka. Pisze w swoim poradniku, że kwiatek w jednych warunkach rozkwita, jest szczęśliwy i wykorzystuje pełnię swoich możliwości, a w innych usycha, zniechęca się i wypala. Dlatego głównym celem i założeniem programu SPADOCHRON jest pomoc w odkrywaniu obrazu idealnej pracy, a ten obraz dla każdego będzie inny. Ma w tym pomóc uświadomienie sobie własnego potencjału, własnych pasji, wartości, indywidualnych zainteresowań i predyspozycji do wykonania idealnej pracy, czy też w określeniu kierunku kształcenia lub szkolenia. Kolejne cele programu to zwiększenie motywacji wewnętrznej i wiary we własne możliwości, zapoznanie się z technikami aktywnego szukania pracy, zdobycie wiedzy i umiejętności praktycznych wykorzystywanych podczas rozmów i spotkań dotyczących zmian w ścieżce kariery, oraz nauka przygotowywania skutecznych dokumentów aplikacyjnych. Aby zrealizować te cele, należy krok po kroku przejść przez poniższe zagadnienia: otoczenie fizyczne, w którym chcę pracować duchowy i emocjonalny klimat, w którym chcę pracować, czyli zgodność z twoją „filozofią życiową”, wartościami i zasadami postępowania umiejętności, którymi lubię się posługiwać zdolności w odniesieniu do rzeczy, informacji i ludzi oraz swój styl działania ludzie, z którymi chcę pracować – klienci, współpracownicy, przełożeni i podwładni, partnerzy i kontrahenci informacje, z jakimi chcę mieć do czynienia rzeczy, jakimi chcę się posługiwać lub jakie chcę wytwarzać rezultaty, jakie chcę osiągać w perspektywie krótko- i długoterminowej korzyści, jakie chcę uzyskiwać ze swojej pracy Według autora programu, rzetelne przepracowanie tych obszarów skutecznie zawężą pole poszukiwań swojego idealnego miejsca na rynku pracy, pozwala na właściwe ukierunkowanie dalszych działań – zarówno związanych z wyborem lub zmianą zawodu, czy też dalszego kształcenia, jak i nastawionych na poszerzanie kompetencji. Realizacja programu odbywa się przy wykorzystaniu aktywnych form współpracy w grupie poprzez łączenie ćwiczeń, dyskusji, badań w terenie, „burzy mózgów”, odwoływania się do doświadczeń innych osób. Ważnym czynnikiem podwyższającym efektywność, ale też zaangażowanie są zarówno wspomniane ćwiczenia grupowe, których celem jest zwiększenie wiary w siebie i pomoc w znalezieniu dopasowanego do własnego potencjału i kompetencji kierunku kształcenia lub już konkretnego miejsca pracy, jak również ukierunkowanie uczestników na pracę indywidualną, która usamodzielnia i rozwija. Program SPADOCHRON może być realizowany w ramach spotkań grupowych wyłącznie przez osoby posiadające licencję trenera programu wydaną przez Fundację Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych (FISE). Autorem programu jest wspomniany już Richard Nelson Bolles, który wprowadził go na rynek amerykański w 1972 roku. Od tego czasu z dużym powodzeniem realizowany jest w takich krajach jak USA, Kanada, Nowa Zelandia, Wielka Brytania, Holandia, Francja, Szwajcaria, i Włochy. W Polsce szkolenia z programu SPADOCHRON zaczęto realizować już w 1994 roku, po uprzednim dostosowaniu go do warunków polskich, czym zajęła się grupa specjalistów z zakresu psychologii, zarządzania i edukacji. Posiadam licencję trenera programu SPADOCHRON i od kilku lat realizuję go z wieloma grupami. Autor: Bożena Janowska

idealna praca dla mnie